Nieuw belastingplan Trump
Gisteren is in de VS het nieuwe belastingplan aangekondigd. Één van de toezeggingen die Trump had gedaan in de race naar het presidentschap. Zoals het er voorlopig uitziet is het vooral een flinke belastingverlaging voor het bedrijfsleven en de rijken. Het vennootschaps belastingtarief wordt verlaagd van 35% naar 20% en het toptarief van de inkomstenbelasting wordt verlaagd naar 35%. Op zich zeggen dit soort tarieven weinig, in vergelijking met bijvoorbeeld Nederland. Dan moet er ook gekeken worden naar vrijstellingen, progressiviteit van het stelsel, waar bevinden zich de verschillende schijven en nog vele andere componenten van het totale belastingstelsel. In ieder geval komt het over of dat alle Amerikanen er behoorlijk beter van worden. Dan moet er per saldo ook een instantie zijn die er slechter van wordt. In dit geval de overheid. Als er minder binnenkomt en er wordt nog net zoveel uitgegeven, dan wordt het overschot kleiner of het tekort groter. In de VS is er maar sprake van één richting de afgelopen jaren. Er is al structureel sprake van een begrotingstekort, deze zal nu enkel maar groter worden (zie grafiek Federal Government Budget).
Als er geen herzieningen komen op de overheidsbegroting om de nieuwe plannen te neutraliseren, dan zal de Amerikaanse overheid een zwakkere debiteur worden. De overheidsschulden zullen nog verder gaan oplopen. Wie gaat dat betalen? Het buitenland waarschijnlijk niet, die zullen normaal gesproken geen Amerikaanse staatsleningen gaan kopen ter financiering. De kans is groter dat de rest van de wereld eenzelfde fiscale politiek gaat voeren. Nadat vrijwel alle gerenommeerde centrale banken in de wereld het Amerikaanse voorbeeld van QE volgden (monetair beleid), bestaat er nu de kans dat de rest het fiscale beleid gaat volgen. Een wedloop in fiscale stimulansen. Wat gebeurt er tenslotte wanneer in een bepaald land de belastingtarieven veel gunstiger zijn dan in het andere? Juist, dan trekken bedrijven naar die plekken om daar te produceren. Zeker wanneer de druk op de inkomsten voor de werknemers ook nog eens gunstiger zijn. Er zal dus bij een éénzijdige actie van de Amerikanen werkgelegenheid (terug) vloeien richting de VS. Precies de bedoeling van Trump met zijn America First beleid.
Het is nu de vraag in hoeverre de belastingverlaging al verdisconteerd is in de financiële markten. Het is ook nog de vraag of het belastingplan wordt goedgekeurd. Meer bedrijvigheid en werkgelegenheid in de VS zullen waarschijnlijk tot meer belastinginkomsten resulteren en minder uitgaven aan sociale voorzieningen, maar of het plan budgetneutraal zal zijn is sterk de vraag. Waarschijnlijk volgt de rest van de wereld, als antwoord op de nieuwe plannen in de VS, het Amerikaanse voorbeeld. Economische theorieën geven aan dat op de lange termijn dit soort stimuleringen niet werkt.
