Een woord over de onrust op de beurs

Draghi praat de dollar omlaag

Met enige verbazing lees ik af en toe de gedachten van de doemdenkers. Deze week kwamen ze in het Financieele Dagblad uitvoerig aan het woord. Hun verhaal heeft een grootste gemene deler: door de stijgende rente zullen de koersen gaan dalen. Zowel aandelen als obligaties zullen hard geraakt worden.

De doemdenkers beginnen wat meer kabaal te maken, want het ziet er nu naar uit dat de ECB daadwerkelijk gaat ingrijpen. Nou ja, ingrijpen dat is wat overdreven. Draghi meldde dat de ECB niet van plan was de normalisering van het beleid af te zakken, zelfs nu de inflatie beneden de verwachting was. Naar zijn oordeel was de inflatie laag door een tijdelijke dip in de olieprijs. Zo’n dip loopt ook weer uit de cijfers en daarna gaan meer materiële zaken een rol spelen. Eén daarvan is de loonvorming. Nu het echt goed gaat met de Europese economie moeten de lonen vroeg of laat gaan stijgen en dat is dan weer prettig voor de inflatie.

Niettemin schoot de dollar met een goede 1% omhoog. Dat past in het beeld dat de dollar afzwakt. Daar zijn goede redenen voor. De Amerikaanse economie zwakt af, terwijl de mooie beloftes van Trump steeds minder waard blijken te zijn. Dat doet de Amerikaanse markten niet goed. Voeg daarbij de twijfels over de waardering van de technologie en het is duidelijk waarom de Amerikaanse beurs zijn glans wat verliest.

Maar is dit nu een rampscenario. Ik denk van niet. Ja, Amerikaanse aandelen – lees: tech – zijn duur, maar ze zijn niet extreem gewaardeerd. Er zal mogelijk een correctie plaatsvinden, maar dat is niet het einde van de wereld. Ja, de rente gaat omhoog, maar ook dat wisten we. Het gaat om de vraag of er nu iets naar buiten komt wat we niet wisten. Een renteverhoging is geen ramp, zolang hij maar is ingeprijsd. Het naar buiten komen van een boekhoudschandaal of het tegenvallen van verwachtingen kan verkeerd vallen. Maar crashes ontstaan niet door dingen die we nog niet wisten.