Een hete Turkse zomer
Geen crisis uit het boekje
De financiële onrust in Turkije heeft merkbare effecten op de financiële markten. Al enkele weken staan de koersen onder druk. De Turkse lira is gekelderd en het einde van de ellende is nog niet in zicht.
Op het eerste gezicht is het Turkse probleem een standaard gevalletje financiële crisis. Onder leiding van de rabiate premier Erdogan leeft het land al jaren boven zijn stand. Erdogan kocht de gunst van zijn kiezers door een ruimhartig monetair beleid te voeren. Hij hield de rente landerig laag, investeerde op grote schaal in wegen, huizen en andere ambitieuze projecten. Dat is natuurlijk goed voor de werkgelegenheid en de economische groei. Meer banen, hogere inkomens, wat wil de kiezer nog meer?
De kiezer was tevreden en hield Erdogan in het zadel. Men vergaf het hem dat hij de democratie uitholde, men keek de andere kant uit toen hij op strafexpeditie ging tegen de Koerden en dat de persvrijheid sneuvelde kan de kiezers kennelijk weinig schelen.
Financiële wereld
De financiële wereld kijkt er iets anders tegenaan. de lage rente en de ruimhartige kredietverlening hebben de inflatie opgejaagd. Er rijzen twijfels over de kredietwaardigheid van Turkse bedrijven en de economie in zijn geheel. Als de twijfels maar lang genoeg duren en groot genoeg zijn, dan is er geen houden meer aan. Buitenlandse beleggers trekken hun kapitaal terug en daarmee drukken ze de wisselkoers. De dure importen jagen de inflatie verder op, waardoor ook de lokale bevolking steeds meer last krijgt van de problemen.
Maar dit is geen standaardcrisis zoals we die vaker in Latijns Amerika en Thailand hebben gezien. De Turkse problemen worden vergroot door het conflict dat is ontstaan tussen Turkije en de VS. De spanning tussen de landen is opgelopen. Turkije kocht raketsystemen van Rusland en houdt een Amerikaanse dominee vast. Trump reageert op spanningen door nog eens extra olie op het vuur te gooien. Hij probeert niet te escaleren, maar legt Turkije extra sancties op. Daarmee maakt hij niet alleen de problemen erger, maar geeft hij Erdogan nog een extra argument om de hakken nog dieper in het zand te zetten.
Beide partijen spelen door zo agressief te handelen met vuur. Dat is slecht nieuws voor de financiële markten. Toch valt de schade tot nu toe mee. Ik heb daar een aantal verklaringen voor. Het probleem is erg, maar de uitstralingseffecten zijn beperkt. Franse en Italiaanse banken, en iets minder de ING, worden erdoor geraakt, maar het ziet er niet naar uit dat de schade heel erg groot is. Verder trekt de dollar wat aan, wat weer steun geeft aan de markten. Tot slot denk ik dat de markten er van uitgaan dat de Turken vroeg of laat wel bakzeil halen en het IMF om hulp vraagt.
Tot die tijd moeten we de rit uitzitten. De bankensector krijgt tikken en de opkomende markten – zorgelijk, maar ik hijs vooralsnog geen stormbal.
