ArcelorMittal streeft naar autarkie voor ijzererts
ArcelorMittal overweegt om volgend jaar meer ijzermijnen te gaan kopen, zo meldt persbureau Bloomberg. De staalreus heeft sinds de fusie tussen Arcelor en Mittal Steel in 2006 al een aantal ijzer- en steenkoolmijnen in Brazilië en Rusland opgekocht, in de veronderstelling dat de prijzen van ijzererts en cokes (dat ontstaat na de verhitting van steenkool) omhoog zouden schieten. Dit bleek een misrekening toen de staalprijzen als gevolg van de recessie in het vierde kwartaal van 2008 onderuit gingen. De acquisities zadelden ArcelorMittal in 2008 echter wel met een schuld van 32,5 miljard dollar op. Mede dankzij een emissie is aan het einde van het derde kwartaal de schuld teruggebracht tot 21,6 miljard dollar.
ArcerlorMittal wil in 2014 voor 50 tot 75 procent zelf verantwoordelijk zijn voor de aanvoer van ijzererts. Momenteel voorziet de staalreus voor circa de helft in de behoefte aan ijzererts. Daarnaast wil ArcelorMittal in 2014 20 tot 25 procent van de Cokes zelf kunnen leveren.
Volgens de Japanse bank Nomura kan ArcelorMittals strategie van verticale integratie volgend jaar vruchten gaan afwerpen. Analisten van Nomura verwachten dat de contractprijzen voor ijzererts na een daling van 33 procent in 2009, volgend jaar met 30 procent omhoog kunnen gaan. De cokesprijzen kunnen zelfs tot 40 procent stijgen. Staalproducenten berekenen de hogere grondstofprijzen grotendeels door in hun eindproducten, aldus analisten van de bank. Warm gewalst staal kan volgend jaar daardoor tot 43 procent duurder zijn. Maar volgens Danny van Doesburg van SNS Securities zijn deze verwachtingen aan de hoge kant. Van Doesburg rekent dat de door Nomura geraamde prijsstijgingen leiden tot een stijging van Arcelors EBITDA van 7,5 miljard dollar dit jaar tot meer dan 20 miljard dollar volgend jaar. Momenteel is de consensus een EBITDA van 12,5 miljard dollar voor 2010. “Prijsstijgingen van 10 tot 15 procent voor ijzererts zijn meer reëel,” en de “staalprijzen zullen in lijn met de ertsprijzen stijgen”, aldus Van Doesburg.
Van Doesburg beoordeelt het streven van Arcelor om meer te kunnen voorzien in de ijzerertsbehoefte als positief. De analist denkt dat, gezien de sterke terugval van de staalproductie door de recessie, Arcelor al snel op 75 procent gaat uitkomen. Volgens de analist kan het bedrijf bij een herstel van de vraag naar staal zich echter beter gaan richten op het doorverkopen van de ijzererts dan deze te gebruiken voor de productie van staal. “De operationele marges voor ijzererts zijn 2 tot 3 zeer hoog als voor staal”, aldus Van Doesburg. De analist meent dat de ‘hidden value’ van ArcelorMittal in de ijzervoorraden ligt.
Ook Tom Muller van Theodoor Gilissen vindt het een goede zet van ArcelorMittal om meer ijzerertsmijnen in handen te krijgen. Muller stelt dat drie grote producenten BHP Biliton, Rio Tinto en Vale, goed zijn voor bijna 80 procent van de productie van ijzererts. “Een grote partij als Arcelor – dat 10 procent van de staalmarkt in handen heeft, wil niet te afhankelijk zijn van leveranciers.” Daarnaast levert de grote mate van autarkie van Arcelor bij stijgende ijzerertsprijzen een significant voordeel op in de kostprijs ten op zichte van concurrenten die grotendeels afhankelijk zijn van de markt, aldus Muller. De analist verwacht dat ArcelorMittal over 5 tot 6 jaar voor 75 procent zelfvoorzienend zal zijn in zijn ijzerertsbehoefte.
Door: Arne Petimezas, ABM Financial News.
[email protected] of +31(0)50-711 39 93
