Prospectus

Beleggers die zich willen informeren over een aandelenemissie kunnen niet langer volstaan met het lezen van het prospectus, zo meldt Fem de Dag. Door een uitspraak van de Hoge raad op 23 maart zullen zij bij het inschrijven op obligatieleningen vanaf heden ook de trustakte moeten spellen.

De uitspraak van de Raad betreft het geval DAF. In 1988 schreef de autofabrikant een obligatielening uit van 150 miljoen gulden. In het prospectus beloofde DAF de beleggers zekerheid. Vier jaar later ging DAF abrupt failliet, om daarna door te starten.

De banken, onder aanvoering van ABN Amro, wonnen dankzij de kleine lettertjes in de trustakte zonder problemen hun zekerheden uit. Maar de obligatiehouders kregen niets; de beloofde zekerheden bleken betrekking te hebben op de waardeloos geworden aandelen van dochterbedrijven van DAF. En wie de trustakte – het aanhangsel met de kleine lettertjes van het prospectus – zorgvuldig had gelezen, zou dat ook hebben kunnen weten. In het prospectus zelf werd echter met geen woord over de constructie gerept.

Boze obligatiehouders, die altijd is verteld dat in het prospectus alle voor beleggers relevante informatie staat, procedeerden tot de Hoge Raad over de kwestie. Deze blijkt, tot ieders verrassing, op de hand van de banken. Met als voornaamste motivering: de belegger had geen conclusies mogen verbinden aan uitsluitend de tekst van het prospectus. De kleine letters in de trustakte tellen zwaarder. Een maatschappelijke discussie is nu op haar plaats. Want heeft het voor beleggers eigenlijk nog wel zin een emissieprospectus te bestuderen, als de angel verstopt zit in een aanhangsel als de trustakte?