Goedkoop is duurkoop
(bron: Star Capital)
Rusland is van de 40 door Star Capital onderzochte landen de laagst gewaardeerde. Op basis van hun model met verschillende waarderingsmaatstaven komen zij in de ranking op positie 1. De CAPE, de Cyclically Adjusted Price-to-Earnings ratio van Shiller, noteert voor Rusland met 6,4 zeer laag. Maar ook de gewone Price-to-Earnings, de Price-to-Book, de Price-to-Cash flow ratio’s etc. zijn stuk voor stuk relatief aantrekkelijk in vergelijking tot vrijwel elk ander land.
Het land is ook politiek stabiel. Want niets lijkt een nieuwe termijn van president Poetin in de weg te staan bij de komende verkiezingen. Als hij op 18 maart de verkiezingen weer wint, dan wordt dit zijn 4de termijn. De Russen geven er de voorkeur aan om de komende 6 jaar opnieuw verder te gaan met hun huidige president. Maar liefst ruim 80% van de Russen zou voor Poetin stemmen.
Het land is rijk aan grondstoffen en ligt zeer strategisch ten opzichte van alle grote machtige landen in de wereld. Het is een buurland van de eurozone, van het Midden-Oosten, China, Noord-Korea, Japan en is via de Beringzee gescheiden van de VS. Daarnaast maakt Rusland aanspraak op grote delen van de Noordpool.
Op basis van deze inzichten is het vreemd dat zo’n land onderaan de lijst bungelt qua waarderingen. Dit moet ook de Rabobank zijn opgevallen. Op 28 februari jl. hebben zij hieraan aandacht besteed in hun digitale nieuwsbrief “Beleggen Actueel”. Op dat moment was de Russische beurs met 12% in waarde gestegen. Ook nu noteert de Lyxor ETF Russia, genoteerd in euro’s, nog steeds boven het niveau van 1 januari. In 2017 waren de Russische aandelen echter uit de gratie terwijl toen de meeste landen toch een mooie plus konden realiseren. Volgens de Rabobank was deze zwakke prestatie toen vooral te wijten aan de teleurstelling over het uitblijven van de-escalering van de relatie tussen het Westen en Rusland, waarop wel was gehoopt. Inmiddels zou de beurs over de “Trumpkater” heen zijn en focust zich weer op interne ontwikkelingen is hun redenatie. Financieel staat Rusland er veel beter voor nadat de olieprijzen de afgelopen 2 jaar een stuk hersteld zijn. Hierdoor vloeit er weer meer geld richting Rusland. Ook de kredietwaarderingen voor Rusland zijn recent verhoogd. Volgens de Rabobank is de lage koers-winstverhouding (de helft van Europa) een extra stimulans om beleggen in Rusland serieus te overwegen.
De lage waarderingen is niet iets van de laatste tijd. Rusland noteert al vele jaren onderaan de lijst, of bovenaan de lijst wanneer je de volgorde omdraait zoals Star Capital doet.
Rusland is goedkoop. In het land van de oligarchen valt geld te verdienen.
Waarom zouden wij ons geld wel beleggen in de VS en veel andere Westerse landen terwijl Rusland vele malen aantrekkelijker gewaardeerd is? Worden wij gehersenspoeld met “fake news”? Is de “zachte” aanbeveling, die tussen de regels uit de publicatie van Rabobank doorklinkt, een uitnodiging om ons Westerse geld te beleggen in onze vijand? Want Rusland wordt door de Westerse media en politiek voortdurend neergezet als een bedreiging. Het zijn de verspreiders van fake news die onrust wensen te scheppen in het Westen. Ook de afgelopen week werd Londen weer opgeschrikt door een vergiftigingsaanval op een Russische ex-spion. Een voorval wat ons weer doet herinneren aan de vergiftiging van de overgelopen Russische spion Aleksandr Litvinenko in 2006. Is er weer sprake van de radioactieve stof polonium? Weet Rusland hier weer meer van?
Het lijkt erop dat het Westen en Rusland weer helemaal terug bij af zijn. De Koude Oorlog, die na de Tweede Wereldoorlog begon en officieel eindigde na de opheffing van de Sovjet-Unie in 1991, lijkt weer terug van weggeweest. Het lijkt er steeds meer op dat de liefde inmiddels weer sterk is bekoeld. Zeker nu er sprake lijkt te zijn van Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen, maar ook daarbuiten. Poetin presenteerde vorige week zijn nieuwe raketten. Raketten die het Amerikaanse beschermingsschild zouden weten te omzeilen. Defensiebudgetten stijgen wereldwijd.
Moeten wij dan als Westerse beleggers in Russische bedrijven beleggen?
Het is in ieders belang dat de zaken de-escaleren. Dat er vrije handel is tussen alle landen op deze aardbol. Maar steeds meer lijkt het erop dat een nieuwe figuurlijke muur wordt opgetrokken die de vrije handel beperkt. Zeker tegen Rusland is er al geruime tijd sprake van sancties. Na de inval van Rusland in Oost-Oekraïne zijn de spanningen weer helemaal terug op de radar. Met het neerhalen van MH-17 lijkt de liefde tussen Nederland en Rusland helemaal bekoeld. Wat is belangrijker? Geld beleggen in Rusland omdat de waarderingen laag zijn en er geld te verdienen valt? Of ondanks de aantrekkelijke waarderingen deze winstkansen voorbij laten gaan?
In ons kapitalistische systeem draait alles om winst en vooral eigen belang. Met excessen tot gevolg. En dan laat ik de nieuwe salarisverhoging voor de topman van ING Bank nog maar even buiten beschouwing. Eigenlijk een bescheiden man in vergelijking tot Elon Musk. De topman van Tesla krijgt een aandelenpakket ter waarde van USD 2,6 miljard als hij de komende jaren bepaalde doelstellingen bereikt met zijn elektrische auto’s.
Bill Browder, oprichter van het Hermitage Capital Management, trok destijds vol goede moed richting Rusland om als Westerse investeerder rijk te worden. Ondanks de nodige tegenwerkingen vanuit de Russische politiek slaagde hij er met vallen en opstaan in om de grootste Westerse investeerder in Rusland te worden. Met succes ging hij de strijd aan met de oligarchen. Zijn succes trok verschillende “zeer vermogende” cliënten van over heel de wereld. Hij werd zelfs frequent bezoeker aan het World Economic Forum in Davos. Beginnend met helemaal niets, als assistent bij grote investeringsmaatschappijen in het Westen, werkte hij zich op tot zelfstandig investeerder via zijn Hermitage fonds. Zijn winsten waren echter iemand anders zijn verliezen. In dit geval het verlies van de oligarchen en hun corrupte onderlaag.
Wie denkt te kunnen winnen van de Russen heeft het gigantisch mis. In het boek “Red notice” beschrijft Bill Browder zijn levensverhaal. Hij dacht op zeer laag gewaardeerde Russische beleggingen, in o.a. oliemaatschappijen, banken, telecombedrijven, een zekere winst te behalen. Het bracht hem aanvankelijk roem en rijkdom maar inmiddels is hij één van de grootste vijanden van Rusland. Net als de vergiftigde Russische spionnen dient hij nu zelf rekening te houden met hun lot. Het heeft Bill Browder er niet van weerhouden, om van grootste en meest succesvolle Westerse investeerder in Rusland, zich om te vormen tot mensenrechtenactivist. Zijn strijd tegen Rusland kent een hoge prijs. Één van zijn advocaten, Segei Magnitsky, is overleden in die strijd. Betrokken met zijn lot heeft Bill Browder, met vele anderen die hiermee begaan zijn, het voor elkaar gekregen om de zogenoemde Magnitsky Act aangenomen te krijgen. Hierdoor zijn veel Russische tegoeden bevroren en mogen betrokken Russische corrupte personen zich niet meer tonen in de VS, de EU en Canada. Zij verkrijgen geen visa om naar deze landen af te reizen.
Iedereen die in Rusland wil beleggen, hoe klein de relatieve omvang ook mag zijn, zou eerst het boek van Bill Browder moeten lezen. In euro’s gemeten had u via de Lyxor ETF Russia niet veel aan Rusland kunnen verdienen. Ondanks de huidige golden cross-fase en ondanks de zeer aantrekkelijke waarderingen, gaat beleggen over meer facetten. Laat goedkoop geen duurkoop worden.
