FED: volhardend maar pijnlijk
Zoals verwacht verhoogde de Federal Reserve de rente met nog eens 25 basispunten en is nu volledig “data-afhankelijk”.
“Bij het bepalen van de mate waarin aanvullende beleidsverstrakking aangewezen kan zijn om de inflatie op termijn terug te brengen naar 2%, zal het Comité rekening houden met de cumulatieve verkrapping van het monetaire beleid, de vertragingen waarmee het monetaire beleid de economische activiteit en de inflatie beïnvloedt, en de economische en financiële ontwikkelingen.”
Rente boven inflatie
Nu de Federal Reserve Target Rate voor het eerst sinds augustus 2019 boven de headline CPI (maar niet de kerninflatie) ligt en de inflatie naar verwachting zal dalen, lijkt een afwachtende houding gerechtvaardigd.
De opmerkingen van Powell waren echter, begrijpelijkerwijs, gericht op meer doen indien nodig. Op de vraag of de FOMC-leden spraken over wanneer de rente moest worden verlaagd, verklaarde Powell dat hij verwacht dat de inflatie “niet zo snel zal dalen” en dat “als die prognose in grote lijnen juist is,” het “niet passend zou zijn om de rente te verlagen”.
Alleen omlaag vanaf hier
Zoals het grootste deel van de afgelopen 1,5 jaar het geval is geweest, zijn de markten het massaal oneens met Powell. Op basis van de laatste Fed Funds Futures data, is het vanaf hier alleen maar omlaag, met markten die de eerste volledige verlaging van 25 basispunten in september verwachten.
Dit impliceert dat de Federal Reserve de rente zal verlagen na ze slechts 4,5 maanden op het eindniveau te hebben gehouden, wat aanzienlijk korter zou zijn dan het gemiddelde.
Maar anderzijds verwachten diezelfde markten dat de bbp-groei positief blijft, de inflatie snel tot 2% daalt en de winsten stijgen. Dit zou toch zeker een ‘perfecte landing’ zijn.
Tegen de geschiedenis ingaan
En Powell voedt het overenthousiaste marktverhaal. Tijdens zijn persconferentie zei de voorzitter hardop dat hij tegen de geschiedenis ingaat en verwacht dat de huidige verkrappingscyclus van de Fed het werkloosheidscijfer in de VS niet significant zal opdrijven.
De onderstaande grafiek toont slechts één uitzondering sinds 1970, 1994-1995, die niet veel lijkt op de huidige macro-economische omstandigheden.
Het pijnlijke deel
Helaas bevatte de persconferentie van Powell ook enkele ‘ongemakkelijke’ punten. Ten eerste liet Powell de verantwoordingsplicht varen toen hem werd gevraagd naar een presentatie van zijn medewerkers in februari waarin de gevolgen van de stijgende rente voor “bepaalde banken” en Silicon Valley Bank in het bijzonder werden genoemd.
Powell verklaarde dat het team “ermee bezig was” en suggereerde dat het toen nog te vroeg was om conclusies te trekken. Maar zoals u uit onderstaand fragment kunt opmaken, was de presentatie zeer expliciet over de bijzondere situatie van de SVB.
Bovendien verklaarde Powell dat “de omstandigheden over het algemeen zijn verbeterd” in de banksector, enkele uren voordat de aandelenkoers van PacWest kortstondig met meer dan 50% instortte na de aankondiging dat het bedrijf strategische opties, waaronder verkoop, overweegt.
Later verklaarde de Californische bank dat “onze liquide middelen en beschikbare liquiditeit solide blijven en onze niet-verzekerde deposito’s overtreffen”. Dit is een cruciale verklaring, want zodra de waarde van de activa onder de waarde van de niet-verzekerde deposito’s duikt, zal de stimulans om deposito’s weg te halen aanzienlijk toenemen.
Regionale bankenstress wordt systemisch
Recent onderzoek van Jiang, Matvos, Piskorski en Seru (2023) concludeert dat als 50% van de onverzekerde deposito’s (in totaal 9 biljoen dollar) zich zou terugtrekken, 190 banken met activa van 300 miljard dollar het risico lopen op een waardevermindering.
En dat zou betekenen dat “de marktwaarde van hun resterende activa na deze terugtrekkingen onvoldoende zal zijn om alle verzekerde deposito’s terug te betalen.”
Zorgwekkend is dat beleggers elke (regionale) bank zullen verkopen zonder te letten op de onderliggende fundamenten. PacWest heeft net 50% van zijn eigen vermogen verloren, wat zijn verklaringen over liquiditeit en deposito’s rechtstreeks ondermijnt.
Het wordt tijd dat de Federal Reserve en Yellen weer ingrijpen en besmettingsrisico’s indammen door tijdelijk alle deposito’s te garanderen.
De echte pijn
Overigens, nu de regionale bankensector snel wordt weggevaagd, ten voordele van grotere banken zoals JP Morgan die deposito’s met grote korting opkopen, storten de aandelenmarkten niet in.
Maar de gevolgen voor de kredietverlening door banken, bijvoorbeeld aan de commerciële vastgoedsector, zullen wel pijn gaan doen. Daarom blijven we bij True Insights onderwogen in aandelen.
Bron::
Jiang, Erica Xuewei and Matvos, Gregor and Piskorski, Tomasz and Seru, Amit, Monetary Tightening and US Bank Fragility in 2023: Mark-to-Market Losses and Uninsured Depositor Runs? (March 13, 2023). Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=4387676 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4387676
Deze publicatie kwam mede tot stand door Jeroen Blokland van True Insights.
