Waarom de renteverlaging van de FED niet werkt
De Federal Reserve (FED) maakte gisteravond bekend dat het de rente terugbrengt van 1 naar 0 tot 0,25 procent. Het betreft het belangrijkste rentetarief, datgene dat banken elkaar in rekening brengen. Met de verlaging hoopt de FED de economie een forse duw in de rug te geven. Het is de tiende renteverlaging in Amerika sinds de start van de kredietcrisis in augustus 2007.
Wall Street
Op Wall Street reageerden beleggers opgetogen. De rentestap ging immers verder dan vooraf werd ingeschaald. De Dow Jones klom 4,20 procent naar 8.924 punten. Vooral banken profiteerden van de maatregel, de KBW Bankenindex klom circa 10 procent. Goed nieuws dus voor banken, deze maatregel.
Vreemd
Als je echter goed kijkt naar de maatregel, en de gevolgen ervan nagaat, dan kan de rentestap ook wel eens precies het tegenovergestelde betekenen voor banken. Banken kunnen goedkoper lenen, en zodoende sneller en meer geld in de economie pompen. De rente kan echter niet lager dan het huidige niveau.
Vertrouwen
Het verschil tussen de London interbank offered rate (Libor), een indicator van het rentetarief dat banken elkaar rekenen, en de rente van de FED, is op dit moment zesmaal zo groot dan anderhalf jaar geleden. Banken vertrouwen elkaar gewoon nog steeds niet.
Eigen zak
Dit betekent in feite dat iedere renteverlaging die banken doorvoeren, op bijvoorbeeld hypotheken, bedrijfsleningen of doorlopende kredieten, uit eigen zak komt. De FED wil graag dat banken de tarieven voor bedrijven en consumenten naar beneden halen, teneinde de economie uit het slop te trekken, iets dat niet kan zolang de Libor-rente niet naar beneden gaat.
Juist de veelgeplaagde bankensector moet zichzelf nu bijna tekort doen om de economie te stimuleren, een vreemde situatie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de maatregel van de FED tot op heden niet het gewenste effect heeft.
