Uitgelicht: Sprott zet uraniummarkt onder stroom

(ABM FN) De uraniummarkt is afgelopen maand in de grootste bullmarkt van de afgelopen tien jaar gekomen. De prijs voor een pond uranium steeg op de spotmarkt tot 51 dollar per pond, het hoogste niveau sinds juli 2012.

Aanjager van deze prijsstijging is het grondstoffenfonds Sprottm dat afgelopen maand de hele markt op zijn kop zette.

Sprott heeft onlangs het beursgenoteerde Uranium Participation overgenomen, een opslagspecialist die fysiek uranium koopt. Het doel van deze onderneming is om uranium op te slaan, zodat beleggers kunnen speculeren op de prijs van uranium zonder blootgesteld te zijn aan het operationele risico van uraniummijnen. Dit zette een “uranium squeeze” in gang.

Sprott heeft tegelijk met de overname namelijk ook een constructie opgetuigd, waarbij het fonds nieuwe aandelen mag uitgeven in ruil voor fysiek uranium voor maar liefst 1,3 miljard dollar, mits de beurskoers van het fonds hoger is dan de intrinsieke waarde van het fonds.

Met dit geld kan Sprott uranium kopen, terwijl er toch al sprake was van een beperkt aanbod. Na deze aankondiging steeg het aandeel Sprott sterk, en de beurskoers noteerde inmiddels op een stevige premie ten opzichte van de de intrinsieke waarde van het fonds. Daardoor kon Sprott opnieuw nieuwe aandelen uitgeven, met weer extra aankopen op de uraniummarkt tot gevolg. En de prijsstijgingen voor uranium, joeg vervolgens ook weer de waarde van het fonds aan.

“Het is heel moeilijk te voorspellen wat er nu gaat gebeuren in de komende weken”, zei Philippe Gijsels, marktstrateeg bij BNP Paribas Fortis. “Het gaat eigenlijk om het ‘corneren’ van de uraniummarkt. De prijzen kunnen nog hoger, want het is niet makkelijk om nieuw aanbod te creëren”, aldus de strateeg.
 
De reden dat een koper als Sprott zo’n impact heeft op de markt is tweeledig, legt Gijsels uit. Enerzijds is de uraniummarkt relatief klein, waarbij sinds de kernramp in Fukushima de prijs van uranium sterk onder druk stond. Veel Japanse kerncentrales hadden plots geen uranium meer nodig. Daardoor lagen de prijzen jarenlang onder de productiekosten, waardoor mijnen langzaam begonnen te sluiten. Toch lag de productie nog jaren hoger dan het verbruik, door het wegvallen van de vraag door Japan en Duitse kerncentrales.

Pas in de afgelopen jaren is de markt langzaam richting een beperkt productietekort gegaan, vooral omdat menig mijn de deuren sloot. En de coronapandemie zorgde er ook nog eens voor dat veel mijnen maanden stil lagen. In combinatie met de dynamiek die Sprott nu creëert, leidt dit ertoe dat de vraag naar uranium veel hoger ligt dan het aanbod.

“Je kan wel wat aanbod vinden in Kazachstan op termijn, maar het is zeer moeilijk om nieuwe mijnen te openen”, merkte Gijsels op. “Een mijn opbouwen vanaf nul kost als snel 7 à 10 jaar om alles rond te krijgen. Zo is het krijgen van vergunning voor uranium één van de moeilijkste dingen die er is, omdat je vergunningen moet krijgen voor het water en het kernafval. Dat is niet gemakkelijk”, aldus Gijsels. “Zelfs als je het zoeken naar nieuwe productie weglaat, dan duurt het nog steeds 3 à 4 jaar.”

Zolang de premie van Sprott hoger blijft dan de intrinsieke waarde, kan Sprott in principe uranium blijven bijkopen. Afgelopen donderdag alleen al kocht Sprott 1,45 miljoen pond aan uranium. Ter vergelijking, over heel 2020 produceerde de Canadese uraniumproducent Cameco 5 miljoen pond uranium, terwijl dit één van de grootste producenten ter wereld is.

Sprott heeft nog veel slagkracht om extra uranium te kopen, terwijl met iedere stijging van de uraniumprijs, de intrinsieke waarde van het fonds ook stijgt, wat opnieuw zal zorgen voor extra aankoopdruk.

“Niemand die weet wat er in zo’n situatie kan gebeuren”, waarschuwt Gijsels.