Waarom niets doen meestal de beste optie is?
Often the best thing to do is nothing –Warren Buffett
Tijdens onze masterclass Grip op je Vermogen, een initiatief van Elsevier en ING, sloeg bovenstaande quote van Buffett aan. Andere quotes in dezelfde geest van het orakel uit Omaha zijn: ‘Business Schools reward difficult complex behavior more than simple behavior, but simple behavior is more effective’ en ‘There seems to be some perverse human characteristic that likes to make easy things difficult’. Zijn boodschap samengevat: hou het simpel en doe niet te veel. Hoe komt het dat simpel gedrag, bijvoorbeeld het passief volgen van een index in combinatie met weinig handelen, leidt tot goede resultaten? Drie mogelijke verklaringen.
De markt laat zich niet voorspellen
Niemand verwoordde het beter dan de geestenvader van de macro-economie Keynes: de madness of the crowds. Hoewel Keynes de term stal van Charles Mackay die ruim een eeuw eerder leefde, doelde hij ermee op het feit dat de reactie van het publiek op een bepaalde gebeurtenis (en de reactie daarop en daar weer op enz.) zich niet laat voorspellen en zelfs zo complex is dat er geen formule voor is. Toch doen beleggers steeds een uitspraak over de markt en dus de reactie van de massa bij iedere transactie. Immers, iedere order is een uiting van een standpunt over een toekomstige uitslag, waarbij er een winnende en verliezende kant is. Helaas zitten de meeste (actieve) handelaren vaak aan de verliezende kant. Onderzoek toont daarnaast aan dat er een sterke negatieve correlatie is tussen veel handelen en rendement. De oorzaak daarvan ligt in verkeerde beslissingen (zie onze vorige column over de gevolgen van verliesaversie en andere biases).
Kosten
Het klinkt zo simpel, maar kosten zijn de volgende reden dat de luie belegger wint. Kosten komen voort uit handelen, maar zitten ook verscholen in producten en diensten. Wie de drie meest gangbare manieren van zelf beleggen vergelijkt (actief, passief en individuele effecten) komt al snel tot de conclusie dat passief beleggen veel goedkoper is. Hoewel ‘passief’ de connotatie van lui kan hebben, zou ik de link naar slim of intelligent willen leggen. Door je te realiseren dat de (effecten)wereld te complex is om door middel van onderzoek zinnige voorspellingen te doen, toon je je een intelligente realist en bespaar je daardoor op onderzoekskosten. Het niet weten wat er gebeurt zou logischerwijs ook tot minder handelen moeten leiden. De kostenbesparing die hieruit volgt kun je direct optellen bij je rendement. Een luie of ‘passieve beleggershouding’ is dus effectief en kostenbewust.
‘Uit het oog uit het hart’
Meestal heeft de uitspraak uit het oog uit het hart een negatieve connotatie. In de context van het beleggen is dat echter niet het geval. Mensen die actief met hun portefeuille bezig zijn handelen doorgaans meer, maar halen geen beter rendement –het tegenovergestelde is waar. Dat komt doordat ze dikwijls emotioneel en irrationeel reageren op koersverliezen. De stock picker die met veel zorg dat ene pareltje dacht te vinden, is geneigd dat ‘pareltje’ langer vast te houden dan goed is voor zijn (en soms haar) rendement. Het tegenovergestelde is ook waar: staat een aandeel op winst, dan verkopen handelaren juist weer te snel. Je zou daaruit kunnen afleiden dat emotionele betrokkenheid kan leiden tot irrationeel handelen en dat leidt steevast tot teleurstellende rendementen.
