Een pittig steakje
US president Donald Trump. Ook in mijn columns komt hij regelmatig voorbij. Onvermijdelijk, want de onstuimige acties van de heetgeblakerde Trump hebben veelvuldig hun weerslag op de financiële markten. Rechtszaken over zwijggeld betaald aan dames uit 18+films zijn vanuit dat perspectief onschuldig. Uitspraken over het beleid van de Federal Reserve (stelsel van centrale banken) worden wel op een weegschaaltje gewogen. In oktober bestempelde Trump ze als ‘knettergek’ en deze week meldde hij aan totaal niet blij te zijn met de benoeming van de nieuwe Fed-president Jerome Powell. De Fed verhoogt langzaam de rente en dat bemoeilijkt de groeiplannen en beloofde banengroei van Trump. Een lagere rente betekent immers meer investeringen en dus meer werkgelegenheid.
Een andere grote vijand van Donald Trump is de Chinese president Xi Jinping. ‘America’ moet weer ‘great again’ gemaakt worden en om dat te bewerkstelligen is banencreatie vereist. Goedkope arbeid in China of bedrijven als Apple die iPhones daar produceren helpen niet. Handelsbarrières in de vorm van importheffingen zijn het wapen van Trump richting China. Op duizenden Chinese producten wordt 10% belasting geheven en mogelijk wordt dit 25%. Het levert de VS miljarden aan belastinginkomsten op en zou meer interne werkgelegenheid moeten creëren. De Chinezen pingpongen echter vrolijk mee en slaan met gelijke munt terug. Uiteindelijk is geen van beide hierbij echt gebaat en vertraagt het vooral de wereldhandel.
De G20-top die dit weekend in Argentinië plaatsvindt is daarom extra interessant. Natuurlijk praten wereldleiders (ook Mark Rutte mag komen) over zaken als werkgelegenheid, infrastructuur, duurzaamheid en (jawel) blockchain, maar dat is allemaal bijzaak. Trump en Xi gaan namelijk samen een hapje eten. Ik veronderstel een goeie Argentijnse steak. Maar wel een hele pittige. De twee hebben elkaar een jaar lang niet gezien en zullen bepaald geen vrienden zijn. Het gesprek kan escaleren, maar zalvende woorden, concessies van beiden en een opmaat richting een handelsdeal zijn voor de hand liggender. Beleggers zouden dat met veel gejuich omarmen.
