Een nieuwe gouden eeuw voor olieraffinaderijen
Olieraffinage is doorgaans geen activiteit met een hoog rendement op geïnvesteerd vermogen, behalve voor het Finse Neste. Maar door de recente stijging van de zogeheten crack spreads is de omzetgroei gestegen tot meer dan 70% op jaarbasis. Aangezien het aanbod van ruwe olie krap blijft, zullen deze raffinagemarges nog geruime tijd hoog blijven. De vraag is hoe lang deze nieuwe gouden eeuw van olieraffinage zal duren. Zolang de kapitaaluitgaven in de energiesector niet aanzienlijk worden verhoogd, zal de markt nog geruime tijd krap blijven.
Technologiebedrijven die vroeger snelle groeicijfers kenden, zien hun groei tot stilstand komen. Terwijl klassieke sectoren met lage groei plots de plaats zijn waar de groei te vinden is. De zeven grootste beursgenoteerde zuivere olieraffinaderijen zagen hun omzet het afgelopen jaar met gemiddeld 73% stijgen.
Ter vergelijking: de vorige winnaar van de pandemische groei, Zoom Video, groeide in zijn laatste fiscale kwartaal met slechts 21% op jaarbasis. De reden is dat de crack spreads, het verschil tussen het geraffineerde product en de prijs van ruwe olie per vat, de hoogste niveaus in 10 jaar hebben bereikt voor benzine, vliegtuigbrandstof en diesel. Aan de Amerikaanse oostkust heeft de dieselprijs het hoogste niveau sinds begin 1990 bereikt. De sancties en zelf-sancties tegen Rusland beperken het aanbod van ruwe olie voor olieraffinaderijen, waardoor het moeilijker wordt om aan de vraag te voldoen.
De recente stijging van de crack spreads heeft zich nog niet doorgezet in het 12-maands voortschrijdend rendement op geïnvesteerd vermogen (ROIC). Alleen Neste en Ampol leveren een ROIC van meer dan 10% en Neste is de enige olieraffinaderij die een ROIC van meer dan 20% levert. Historisch gezien hebben de olieraffinageactiviteiten gemiddeld geen hoge ROIC, maar gezien de energiecrisis zou er een langere periode kunnen aanbreken die voor deze olieraffinaderijen in een gouden eeuw zal veranderen.
Geen verhoging kapitaaluitgaven
De winstcijfers van het eerste kwartaal tonen aan dat geen van de olie- en gasmultinationals zijn kapitaaluitgaven voor 2022 verhoogt. In plaats daarvan concentreren ze zich op de inkoop van eigen aandelen om kapitaal terug te geven aan de aandeelhouders.
Velen vragen zich misschien af waarom de olie- en gasmultinationals niet meer investeren in nieuwe olie- en gasactiva terwijl het actieve Brent crude futures contract (juli 2022) wordt verhandeld tegen ongeveer $108 per vat. Dat is vergelijkbaar met de prijzen die in 2012-2013 werden genoteerd vóór de grote correctie van de olieprijzen in 2014-2015.
Er zijn tal van redenen voor het gebrek aan investeringen, maar enkele van de belangrijkste factoren zijn de ESG-mandaten die de financiering beperken van sectoren met een hoge ESG-risicoscore, zoals olie en gas.
Een andere factor is dat de vijfjaarstermijnprijs voor Brent ruwe olie ongeveer $70,50 per vat bedraagt, wat ruwweg een derde lager is dan de huidige spotprijs en 25% lager dan de gemiddelde vijfjaarstermijnprijs in de jaren 2010-2013. De ontwikkeling van nieuwe olie- en gasactiva vergt veel investeringen en tijd om winstgevend te zijn en het regelgevingsklimaat is momenteel niet gunstig voor olie- en gasmultinationals die veel in nieuwe activa investeren.
Ten slotte staat de sector voor een dilemma, aangezien de huidige energiecrisis de kiem kan leggen voor een recessie of een lagere toekomstige vraag. Wellicht daarom zijn de olie- en gasmultinationals terughoudend om te veel te investeren nu de macro-economische volatiliteit zo hoog is.
Peter Garnry, hoofd Aandelenstrategie Saxo Bank
